بخشی از متن پاورپوینت گروههاي ديني ايران :
اقلیتهای مذهبی ایران
گروههای اقلیت مذهبی در ایران به سه دسته تقسیم میشوند که عبارتند از: مسیحی, زرتشتی, یهودی. و برخوردار از حقوق مدنی و سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران هستند.
فهرست مندرجات
1 - توصیف اجمالی2 - گروههای اقلیت دینی در ایران
2.1 - مسیحیان
2.1.1 - آشوریان
2.1.2 - ارمنیان
2.2 - زرتشتیان
2.3 - یهودیان
3 - حقوق مدنی اقلیتهای مذهبی
4 - حقوق سیاسی اقلیتهای مذهبی
5 - اقلیت در اسلام
6 - پانویس
7 - منبع
توصیف اجمالی
امروزه کشوری وجود ندارد که همهی افراد و اتباع آن از یک نژاد و قومیت بوده, به یک زبان تکلّم کنند و پیرو یک آیین و مذهب باشند. در بیشتر کشورها, اکثریتی وجود دارد که دارای تاریخ و فرهنگ و زبان و مذهب مشترک هستند. گروههای کوچکتری نیز وجود دارند که ویژگیهای قومی و مذهبی خاص خود را دارند و اقلیت نامیده میشوند. بحث رعایت حقوق اقلیتها و تبعیض قائل نشدن نسبت بین آنها از اموری است که امروزه مورد توجه نهادهای بینالمللی حقوق بشر است. در حقیقت برای اینکه, جمعیتی بهعنوان اقلیت شناخته شود باید اولا از لحاظ تعداد کم باشند, ثانیا حاکمیت را در دست نداشته باشند و ثالثا تفاوت نژادی, ملی, فرهنگی و یا تفاوت مذهبی داشته باشند.
گروههای اقلیت دینی در ایران
گروههای اقلیت دینی در ایران به سه دسته تقسیم میشوند که عبارتند از: مسیحی, زرتشتی, یهودی. یهودیان قدیمیترین اقلیت نژادی و از پیروان حضرت موسی هستند که در تاریخ ایران در امور مهم حکومتی نقشهای اساسی داشتند. دین مسیحیت, خود به دو شاخهی ارامنه و آشوری تقسیم میشود و دین زرتشتی که از دینهایی هستند که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شدهاند.
[1] خوبروی پاک, محمدرضا, اقلیتها, تهران, شیرازه, 1380, ص11.
اما در مورد فرقه بهائیت از آنجا که بهائیت جز ادیان الهی نیست, بر خلاف ادعای بهائیها که معتقدند بها الله شارع دین تازهای است, و بهعنوان یک حزب سیاسی و اپوزیسیون مخالف نظام اسلامی که در حال حاضر نیز مقرّ آنها در اسرائیل است به فعالیت سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران و بر ضد اسلام و شیعه مشغول هستند لذا نظام جمهوری اسلامی ایران به خاطر این عوامل و عوامل دیگر آنها را به رسمیت نمیشناسد.
حضرت امامخمینی (رحمهاللهعلیه) نیز میفرمایند: بهائیان بهعنوان یک حزب ونه یک مذهب وظیفهی جاسوسی برای اسرائیل را به عهده دارند. بهائیت بهعنوان یک حزب استعماری توسط کشورهای نظیر روسیه, انگلستان, امربکا و اسرائیل برای آشوب ایجاد گردیده تا سدی در مقابل دین اسلام و مذهب حقهی شیعه باشد و ابزاری برای استعمارگران تا امنیت ملی ما را به خطرانداخته و از آن برای پیشبرد اهداف خود بهرهمند شوند.
مسیحیان
دین مسیحیت در اواخر قرن ششم و در نواحی مختلف چون اصفهان, یزد, تهران, شیراز و مشهد رواج یافت. گروههای مسیحیان فارسی زبان ایران از چندین سال قبل و با ترجمهی کتاب مقدس (عهد عتیق و عهد جدید) ایجاد شدند و رشد نمودند.
این گروههای مسیحی که عموما پروتستان بودند, در شهرهای مختلف ایران شروع به ساخت کلیساهایی نمودند. با وقوع انقلاب اسلامی ایران, هرگونه فعالیت تبلیغی مسیحیان فارسی زبان غیرقانونی اعلام گردید. دو سوم مسیحیان ایران نژاد ارمنی و یک سوم دیگر کلانی و آشوری هستند.
[2] تاجپور, محمودعلی, تاریخ در اقلیت مذهبی, یهود و مسیحیت در ایران, تهران, موسسهی مطبوعاتی فراهانی, 1344, ص140.
آشوریان
براساس شواهد موجود آشوریها قرنها در ایران سکونت داشتهاند. آشوریها از بدو پیدایش مسیحیت بدین آیین گرویدهاند. آشوریها نیز همانند ارامنه فرق مختلفی دارند که عبارتند از: کلیسای شرق آشوری, کاتولیک, انجیلی و جماعت خدا.
طلوع انقلاب اسلامی ایران برای آشوریها نوید تازهای داشت. آنان مانند سایر گروههای مذهبی رسمی از آزادی استفاده کردند و مذهب و سنن قومی خود را حفظ نمودند و در میان افراد جامعه گسترش دادند. تدریس زبان آشوری در مدارس اختصاصی آشوریان مانعی ندارند. برپایی مراسم و آیینهای دینی و مذهبی از مفاخر جامعهی آشوری است. آشوریان دارای بیش از 90 کلیسای تاریخی از نخستین سالهای پذیرش مسیحیت هستند. آنچه بیش از همه برای آشوریان مایهی مباهات است, این است که با وجود جمعیت اندک که شاید به جمعیت یک شهر هم نمیرسد در مجلس شورای اسلامی دارای نماینده هستند و این نماینده صاحب اختیاراتی مانند نمایندگان دیگر مجلس است و این مسئله در خاورمیانه و کشورهای غربی که با وجود آزادی در کشورشان میبالند کمنظیر است.
[3] برگرفته از مقاله, آشوریان ایران, زهرا رشدبیگی, موسسه گفتگوی ادیان. www.ild.org. iv/new web/Resouece
ارمنیان
ارامنهی ایران از اقوامی هستند که بنابر روایات مکتوب تاریخی, پیش از قرن سوم میلادی در ایران سابقهی سکونت داشتهاند و از سوی دیگر پیوند ارامنه بهعنوان ساکنان سرزمین ارمنستان با ایرانیان به گذشتههای باستانی باز میگردد. با آغاز حکومت اشکانیان ارتباط سیاسی و اجتماعی بین ایرانیان و ارامنه مستحکم شد. با آغاز حکومت صفویان و با فرمان شاه عباس, ارامنه به شهرهای اصفهان, رشت, قزوین و شیراز برده و اسکان داده شدند. شاه عباس برای وابسته کردن ارامنه به نواحی جدید به آنها امکان ساخت کلیسا و برپایی امور مذهبی را داد. بهطور کلی فعالیتهای سیاسی و اجتماعی ارامنه در ایران به سه دورهی زمانی تقسیم میشود:
دورهی اول: فعالیتهای سیاسی ـ اجتماعی ارامنه که به زمان شاه عباس باز میگردد.
دورهی دوم: از زمان مشروطه و تدوین قانون اساسی که طبق آن به اقلیتها حق شهروندی داده شد.
دورهی سوم: دورهی فعالیتهای سیاسی اجتماعی ارامنه پس از انقلاب اسلامی ایران است.
تصمیمگیری در جامعهی ارامنهی ایران دربارهی مسائل مختلف بر عهدهی شورای خلیفهگری است که بهعنوان عالیترین مرجع رسیدگی به امور مذهبی, وظیفهی نظارت بر امور فرهنگی, اجتماعی و سیاسی را بر عهده دارد.
وظیفهی این شورا اجرای مصوبات هیئت نمایندگان است. این هئیت تصویب لوایح و قوانین جامعهی ارامنه را بر عهده دارد. ارامنه همانند دیگر اقلیتهای مطرح در قانون اساسی از آزادی کاملی بر انجام امور دینی برخوردارند. شمار زیاد کلیساها, مدارس و مراکز فرهنگی بر این امر دلالت دارد. هم اکنون پنج فرقهی از ارامنه در ایران به سر میبرند که عبارتند از: ارامنهی کاتولیک, گریگوری, ارتدکس, شنبهدار, کرهلیت, پروتستان.
زرتشتیان
بین سالهای 32 تا 168 هجری مهاجرت عظیمی از زرتشتیان ایران به هند صورت گرفت. در مرحلهی دوم مهاجرت پس از حملهی مغول دستههایی از زرتشتیان به هند رفتند. با این همه تا آن زمان هنوز گروه بزرگی از معتقدان به دین زرتشت در ایران زندگی میکردند و تا دوره قاجار پیوسته مورد فشار و آزار بودند.
در زمان ناصرالدین شاه, با بروز احساسات ملی و توجه به تاریخ و فرهنگ ایران باستان, مالیات جزیه که از اقلیتهای مذهبی گرفته میشد لغو گردید و از آن پس زرتشتیان امکان یافتند بعضی مراسم و آداب مذهبی خود را اجرا کنند. در زمان پهلوی, با ترجمه و نشر کتابهای باستانی به زبان فارسی, آشنایی عمومی با دین زرتشت افزایش یافت. امروزه جامعهی زرتشتیان ایران در یزد, کرمان, شیراز, تهران و تعداد کمی نیز در اهواز و اصفهان فعالیتهای مذهبی و فرهنگی دارند.
در ایران حدود شصت هزار نفر زرتشتی به سر میبرند. زرتشتیان ایران مانند برخی دیگر از گروههای اقلیت مذهبی در مجلس شورای اسلامی نماینده دارند. امروزه روند مهاجرت زرتشتیان ایران به خارج کشور بسیار سرعت گرفت و شمار زرتشتیان باقیمانده در ایران حدود بیست هزار نفر است. در ایرن مدارس و نشریاتی, ویژهی زرتشتیان وجود دارد و تحصیلات آنها در برخی دبیرستانها مانند مارکار تهران پارس انجام میشود. نشریهای نیز به نام امرداد متعلق به سازمانهای زرتشتی در ایران به صورت هفتگی چاپ میشود. زرتشتیان که بنا بر معتقدات مذهبی به آبادانی و سازندگی اهمیت بسیار میدهند در کارهای خیر که منافع آن بر عموم مردم برسد همیشه پیشگام بودهاند. مدرسهها, بیمارستانها و گردشگاههای بسیار بهوسیلهی نیکوکاران زرتشتی ساخته شده است.
یهودیان
تعداد یهودیان طبق آمار سال 1305 شمسی 45000 نفر بوده است و در اکثر شهرهای ایران ساکن بودند. شغل اکثر آنها کسب و تجارت و دلالی بوده است. بعد از انقلاب اسلامی موجی از مهاجرت در میان یهودیان از ایران آغاز شد و جمعیت آنها کاهش یافت و اکنون به کمتر از 25000 نفر رسیده است