بخشی از متن پاورپوینت گروه نقليه :
بقلیه
بَقْلیّه (یا نَفلیّه), نام گروهی از قرامطه که در سواد کوفه در نیمه اول سده چهارم هجری زندگی می‌کردند.
فهرست مندرجات
1 - نام‌گذاری این گروه از قرامطه نزد مورخان1.1 - نام بقلیه در کتاب مسعودی
1.2 - نام نفلیه و نقلیه در کتاب قرطبی
2 - علت نام‌گذاری این گروه به بقلیه
3 - علت نام‌گذاری این گروه به نفلیه
4 - نظر مسعودی درباره گروه بقلیه
4.1 - نام رؤسای بقلیه
4.2 - جنگ‌های بقلیه
4.3 - علت معروف شدن بقلیه به اجمیین
5 - نظر قرطبی درباره گروه بقلیه
6 - نظر ابن اثیر درباره بقلیه
6.1 - قیام ابوطاهر قرمطی
6.2 - کلام ابن اثیر درباره حریث بن مسعود
7 - شکست قرامطه
8 - ویژگی پرچم قرامطه
9 - فهرست منابع
10 - پانویس
11 - منابع
نام‌گذاری این گروه از قرامطه نزد مورخان
نام بقلیه در کتاب مسعودی
این گروه به نوشته مسعودی در التنبیه والاشراف
[1] علی بن حسین مسعودی, کتاب التنبیه والاشراف, ص391, چاپ دخویه, لیدن 1893ـ1894.
, در سال 316 (در زمان خلافت مقتدر) به سواد کوفه مستولی شدند.نام گروه در این کتاب (بَقلیّه), و در نسخه بدل‌های آن در پاورقی (النّقلیّه) و (النّفلیّه) است.نام نفلیه و نقلیه در کتاب قرطبی
در صِلَه التاریخ الطّبریِ عُرَیب بن سعد قرطبی
[2] عریب بن سعد قرطبی, صله التاریخ الطّبری, ص137, چاپ دخویه, لیدن 1897.
قرمطیان عراق را (النِّفَلیّه) و نویری (نقلیه) می نامد, ولی هیچ نشانه‌ای دلیل بر اختلاف آنان با سایر قرمطیان در دست نیست.[3] علی بن حسین مسعودی, کتاب التنبیه والاشراف, ص99-100, چاپ دخویه, لیدن 1893ـ1894.
علت نام‌گذاری این گروه به بقلیه
عباس اقبال
[4] عباس اقبال آشتیانی, خاندان نوبختی, ص252, تهران 1357 ش.
, به پیروی از متن التّنبیه, بَقلِیّه آورده است.متأسفانه مسعودی علت این تسمیه را به تألیفات دیگرش حواله داده است.اگر وجه این تسمیه معلوم می‌بود, ضبط درست آن نیز معلوم می‌شد.اما مسعودی در همین کتاب خود می‌گوید, (هواسم دِیانیٌّ عندهم) که ظاهراً می رساند نام مذکور به امری دینی و مذهبی اشاره داشته است.اگر چنین باشد, باید گفت که شاید بَقلیّه درست نباشد و احتمال صحت نَفِلِیّه بیش‌تر باشد.علت نام‌گذاری این گروه به نفلیه
در صله عُرَیب درباره این گروه مطلبی هست که شاید نام نفلیّه را بهتر توجیه کند به این عبارت که (وأَخَذوا الجِزیَه ممّن خالفهم علی رسوم احدثوها و جَبوا الغَلاّ ت), یعنی این گروه, از مخالفانِ خود بنابر رسومی که خود پدید آوردند, جزیه گرفتند و مالیات غلاّ ت را جمع کردند.چون گرفتن جزیه از مخالفان با (نَفَل) و ( انفال ) بی مناسبت نیست, عجالتاً تا نام این فرقه از منبع دیگری بدرستی معلوم نشده است شاید بتوان همین (نَفلیّه) را ترجیح داد.
نظر مسعودی درباره گروه بقلیه
مسعودی از عقاید این فرقه سخن نگفته است و تنها نام رؤسا و مختصری از ظهور و غلبه و شکست ایشان را بیان کرده و تفصیل را به کتب دیگرش حواله داده است.
نام رؤسای بقلیه
به گفته او رؤسای این گروه, مسعودبن حُریث و عیسی بن موسی, خواهرزاده عبدان ابن الرّبیط معروف و ملقّب به قرمیط و معروف به ابن ابی السّیّد و ابن ابی الاعمی و ابوالذّرّ و جوهری و دیگران, همه از قبایل بنو ذُهل و بنو رِفاعه بوده‌اند.
جنگ‌های بقلیه
این گروه در ناحیه طُفوف (از اعمال کوفه) و جُنبُلا (شهرکی میان واسط و کوفه) بُنَیّبن نفیس را شکست دادند تا آن‌که ازهارون بن غریب الحال و صافی, غلام نصر قشوری (سرداران مقتدر خلیفه), شکست خوردند.
علت معروف شدن بقلیه به اجمیین
بعضی از ایشان هنگامی که سلیمان بن حسن قرمطی از هَیت به بحرین باز می‌گشت به او پیوستند و چون در بیشه‌ها سکونت داشتند در سپاه او به