بخشی از متن پاورپوینت گروه بمباره :
پاورپوینت گروه بمباره
بَمبارَه (بامباره/ بامبارا), گروه قومی و زبانی ساکن دره رود نیجر علیا در مالی بود.
فهرست مندرجات
1 - شناخت اجمالی2 - گویش
3 - پیشینه
3.1 - در فاصله سال‌های 906 1215/ 1500 1800
3.2 - سال1852 به بعد
3.3 - سال 1327/1909
4 - شغل
5 - محصول
6 - فهرست منابع
7 - پانویس
8 - منبع
شناخت اجمالی
بمباره‌ها که علاوه بر مالی در سنگال , گینه و ساحل عاج پراکنده اند, خود را از گروه بزرگ مندینکا از اقوام بزرگ افریقای باختری می‌دانند.
[1] بزیل دیویدسن, افریقا: تاریخ یک قاره, ج1, ص261, ترجمه هرمز ریاحی و فرشته مولوی, تهران 1 ش.
آنان گروه قومیِ اکثریت را در مالی تشکیل می‌دهند و با جمعیتی حدود دو تا سه میلیون تن, 40% جمعیت مالی, از نفوذ بسیاری برخوردارند.گویش
زبان بمباره‌ها از مهمترین زبان‌های 26 گانه گروه مندایی غربی است که خود از زبان‌های آتلانتیک غربی از انشعابات زبان‌های نیجر کنگوست که به عنوان زبانی درون قومی وسیعاً بدان تکلّم می‌شود و برای نگارش آن از خطی خاص و بومی استفاده می‌شود, و گرچه زبان تجاری و اداری آن‌ها فرانسه است.
پیشینه
افسانه‌های نژادی بمباره ها, آنان را از اخلاف بامانا می‌داند که در قرن هفتم /سیزدهم از سلطه اربابان خود گریختند. در متون تاریخی مسلمانان واژه بامانا به معنی کافر به کار رفته است.
در فاصله سال‌های 906ـ 1215/ 1500ـ 1800
این قوم در فاصله 906ـ 1215/ 1500ـ 1800, دو حکومت مهم یکی به مرکزیت سگو در مالی کنونی و دیگری در منطقه ای بین مالی و سنگال تشکیل دادند. گرچه این دو حکومت بت پرست بودند, از استخدام نیروهای مسلمان و حتی پذیرش نفوذ روحانیان مسلمان ابایی نداشتند. این سال‌ها شاهد حملات پیاپی بمباره همراه فولانی‌ها و طوارق به تمبوکتو (بریتانیکا, ذیل (تمبوکتو)) و نیز یورش‌های آنان به قبیله بازرگان و مسلمان سونینکه (که بمباره‌ها آنان را ماراکا می‌نامند) بود. در این دوره گسترش اسلام در میان بمباره از راه بازرگانی و جهاد و غزا رو به فزونی نهاد.
سال1852 به بعد
در 1852 حاج عمر بن سعید تال (1212ـ1281/ 1797ـ1864) بنیانگذار حکومت پادشاهی توکولر, بمباره‌ها را مطیع خود ساخت, اما جانشینان وی در کار گسترش اسلام و از میان بردن مذاهبِ بومیِ جاندارپندارانه (آنیمیستی) چندان موفق نبودند و سرکردگان نظامی بمباره سی سال در برابر آنان مقاومت کردند. در (فاصله سال‌های 1307 تا 1318) / دهه نود سده نوزدهم, با معاهده ای بین سلطان سگو و فرانسویان, دروازه‌های سرزمین بمباره به روی اروپاییان گشوده شد و در 1322/1904, این سرزمین‌ها رسماً مستعمره فرانسه شد. با این‌که در 1330/1912 تعداد اندکی (حدود 3%) از بمباره‌ها مسلمان بودند, استعمار فرانسه با افزایش فرصت‌های بازرگانی در افریقای غربی و گسترش روابط شهرهای این منطقه, نفوذ اسلام را در جوامع بومی افریقا تسهیل کرد.
سال 1327/1909
یکی از دولتمردان فرانسوی در 1327/1909 از نفوذ اسلام و رویارویی جوانان