بخشی از متن بررسی خصوصیات معماری باروک پاورپوینت :
پاورپوینت خصوصیات معماری باروک
پاورپوینت خصوصیات معماری باروک
بخشی از مطالب:
واژه باروک (Baroque) ریشه اسپانیولی دارد که به معنای مروارید در اشکال عجیب و نامنظم است, در حالی که همین واژه در زبان ایتالیایی به معنی موشکافانه است. در نهایت این واژه تقریبا در تمام زبان‌های اروپایی به یک هم معنی برای کلمه های نامنظم و غیرطبیعی تبدیل شد. همانطور که پیشتر گفتیم, علت این نامگذاری علت این نام گذاری تاثیرپذیری از شیوه‌های مختلف هنری (کلاسیک, گوتیک, رنسانس و …) بوده است؛ این تاثیرپذیری بخصوص در آثار معماری باروک بیش از سایر هنرها نمایان است.
معماری باروک از ایتالیا شروع شد و قسمت اعظم اروپا را هم به زیر پوشش خود درآورد. تقریباً از اوایل قرن 17 تا اواسط قرن 18 در بیشتر کشورهای لاتین گسترش یافت. از نظر منتقدین قرن نوزدهم معماری باروک عبارت است از معماری کلاسیک منحط بی‌ساختار و دارای تزئینات نمایشی زیاد و عجیب و غریب است.
باروک در معنی اصلی خود عبارتست از نامنظم, مروارید ناصاف و پرپیچ و تاب یا غیرعادی باروک نوعی هنر است که در آن قواعد تناسب رعایت نمی‌شود و همه چیز بنا به حواس هنرمند نمایانده می‌شود.
این سبک هنری دارای روحی از حرکت و جنبش است که نقطه مقابل سکون کلاسیک است. هنرمندان در باروک بر خلاف دوران کلاسیک با احساس خود حرکت می‌کنند و احساس را مقدم بر عقل می‌دانستند.
ایجاد هماهنگی و هنجار درمیان عناصر و مضامینی گوناگون و درهم آمیخته نشان متمایز باروک نحوه فکری و احساسی آن است.
آنچه که سیمای باروک را مشخص می‌کند, بسط نوعی جهان بینی مخصوص است که در معماری خود را در قدرتی نو نشان می‌هد.
قدرتی که فضاهای مختلف را با هم می‌آمی‌زد و وحدتی شگفت‌انگیز از ترکیب اجزایی متفاوت بوجود می‌آورد. لازم است ذکر شود این نوع نگرش در تمامی رشته‌ها تا از هم گسیختگی ناشی از عصر صنعت باقی ماند.
طراحی فراخ و در مقیاس بزرگ در فضایی شکوهمند و ابهت انگیز تعبیه فضای کلی در مرکز و منظم کردن سایر فضاها به سمت آن به خدمت گرفتن عناصر اصلی پیکرتراشی و نقاشی و سایر هنرهای تزئینی برای ایجاد اثری کامل.
یکی از دلایل پیدایش پیکره‌سازی باروک نقش مقابل بین باروک و کلاسیک‌گرایی بود.
پیکره سازی هم در نشان دادن معجزات دین مسیح کمال می‌یابد و بازتابی از نوعی اشتیاق برای اعجاب‌انگیزی است.
استفاده از عناصر تزیینی و نمایان کردن هر چه بیشتر فواره‌ها و آب نماها در معماری باروک بسیار متداول بوده‌است. بعدها اینگونه برخورد با آب و استفاده نمادین از مجسمه‌سازی در شهر سازی و میادین باروک نیز مرسوم شده‌است.
پیکره‌سازان عصر باروک, بیشترین تلاش خود را به کار می‌بستند تا حرکت را در آثار خود بیافرینند.