بخشی از متن پاورپوینت کنترل رهبران شيعه در عصر عباسيان :
پاورپوینت کنترل رهبران شيعه در عصر عباسيان
سیاست کلی حکومت عباسیان ضد شیعی بود, به دلیل گسترش زیاد شیعه در زمان عباسی, سیاست خلفای عباسی بر این قرار گرفت که رهبران شیعه را تحت کنترل خویش درآوردند؛ اگر چه رفتار خلفا با شیعیان با همدیگر فرق می‌کرد؛ از جمله کارهای خلفا به شهادت رساندن ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) و علویان و تحت نظر گرفتن آنها در شهر‌های نظامی بود.
فهرست مندرجات
1 - حکومت ضد شیعی عباسی2 - منصور و تحت فشار قراردادن امام صادق
3 - مهدی عباسی و آزادی علویان
4 - هادی عباسی و فشار بر امام کاظم
5 - هارون الرشید مستبد و بی رحم
5.1 - شهادت امام کاظم و غارت اموال
6 - مامون و تحت نظر گرفتن ائمه
6.1 - ولایت عهدی امام رضا
6.2 - نظارت بر امام جواد بوسیله ازدواج
6.3 - امامین عسکریین در شهر نظامی
7 - پانویس
8 - منبع
حکومت ضد شیعی عباسی
حکومت عباسیان تا سال 329 هـ و به طور کلی در دوره استیلای وزیران و کارگزاران ایرانی و تسلط نظامیان را گذرانده بود, هر چند در دوره ترکان دستگاه خلافت ضعیف شد و اغلب اوقات خلفای عباسی آلت دئیت فرماندهان ترک بودند اما سیاست کلی حکومت ضد شیعی بود, به دلیل گسترش زیاد شیعه در زمان عباسی, سیاست خلفای عباسی بر این قرار گرفت که رهبران شیعه را تحت کنترل خویش درآوردند؛ اگر چه رفتار خلفا با شیعیان با همدیگر فرق می‌کرد, بعضی از آنان چون منصور, هادی, رشید و متوکل, مامون و واثق سخت گیری اسلاف خود را نداشتند و در زمان اینان شیعیان توانستند نفس زکیه و برادرش ابراهیم احساس خطر کرد, پدر, برادران و عموهای او را گرفت و زندانی کرد.
[1] مسعودی, علی بن الحسین, مروج الذهب, ج3, ص324, منشورات موسسه الاعلمی للمطبوعات, بیروت, 1411 هـ.
منصور و تحت فشار قراردادن امام صادق
منصور بارها امام صادق (علیه‌السّلام) را به دربارش فرا خواند و قصد کشتن آن حضرت را داشت که خواست خدا غیر از این بود, خلفای عباسی سعی داشتند رهبران شیعه را که رقیب آنها بودند, از سر راهشان بردارند, حتی منصور, شخصی به نام ابن مهاجر را با پولی به مدینه فرستاد که نزد عبدالله ابن حسن و امام صادق (علیه‌السّلام) و تعداد دیگری از علویان برود و بگوید که از سوی شیعیان خراسانی آنان آمده و پول را تحویل دهد و دست خط بگیرد.
امام صادق (علیه‌السّلام) به او متذکر شد که می‌داند او را منصور فرستاده و سفارش کرد که به منصور بگوید: (علویان تازه از دولت مروانیان راحت شده و محتاج هستند, با حمله آنها حیله و خدعه نکن).
[2] ابن شهر آشوب, محمد بن علی, مناقب آل ابی طالب, ج3, ص348.
اسد حیدر می‌گوید: (منصور برای از بین بردن امام صادق (علیه‌السّلام) نقشه‌ها داشته است, و به انواع وسایل تمسک جست, از زبان شیعیانش به او نامه‌ها نوشت و از سوی آنها اموالی برایش فرستاد, ولی در هیچ کدام از اینها موفق نشد).[3] حیدر, اسد, الامام الصادق و المذاهب الاربعه, ج1, ص46, دارالکتاب العربی, بیروت, ط سوم, 1453.
وقتی خبر رحلت امام صادق (علیه‌السّلام) به منصور رسید به حاکم مدینه, محمد بن سلیمان نوشت: (اگر جعفر بن محمد شخص معینی را وصی خود قرار داده, او را بگیر و گردنش را بزن.) حاکم مدینه در جواب او نوشت: (جعفر بن محمد این پنج نفر را وصی خود قرار داده است: ابو‌جعفر منصور, محمد بن سلیمان, عبدالله, موسی و حمیده) در این هنگام منصور گفت: (نمی‌شود اینها را کشت).
[4] طبرسی, فضل بن حسن, اعلام الوری, ج2, ص13, موسسه آل‌البیت لاحیا التراث, قم, 1417 ه.
مهدی عباسی و آزادی علویان
مهدی عباسی نسبت به علویان و شیعیان سخت گیری پدرش را نداشت, یعقوبی نقل می‌کند: (مهدی به محض این که به خلافت رسید, دستور داد زندانیان علویان را آزاد کردند).
[5] یعقوبی, احمد بن اسحاق, تاریخ یعقوبی, ج2, ص394, منشورات الشریف الرضی, قم, 1414 ه.
لذا در زمان او هیچ قیام علوی رخ نداد.ابوالفرج اصفهانی تنها دو تن از علویان را نام برده که در زمان مهدی در گذشتند, یکی علی بن عباس حسنی که با سم کشته شد و دیگری عیسی بن زید که در خفا از دنیا رفت و از زمان منصور مخفی می‌زیست.
[6] اصفهانی, ابوالفرج, مقاتل الطالبین, ص342-361, منشورات الشریف الرضی, قم, 1416 ه.
هادی عباسی و فشار بر امام کاظم
در زمان هادی عباسی, فشار شدیدی به علویان و رهبران و بزرگان شیعه وارد می‌شد؛ چنان که یعقوبی می‌نویسد: (هادی در سخت گیری بر شیعیان و طالبیان پا فشاری می‌کرد و آنان را به شدت ترسانده بود و حقوقی را که مهدی برای