بخشی از متن پاورپوینت کشوربرونئي :
کشور برونی
برونِی (برونئی), کشور اسلامی سلطان نشین مشروطه در آسیای جنوب شرقی است.
فهرست مندرجات
1 - موقعیت جغرافیایی برونی2 - جمعیت برونی
3 - نام محلی آن
4 - مساحت و پوشش منطقه
5 - پایتخت برونی
6 - بلندترین قله آن
7 - تقسیم‌بندی برونی
7.1 - برونگان غربی
7.2 - برونگان شرقی
8 - وضعیت آب و هوایی برونی
9 - دلیل رشد جمعیت این منطقه
10 - مذهب برونی
11 - زبان مردم برونی
12 - مناطق دیدنی و معروف برونی
13 - کمپونک آیر, بخشی از برونی
14 - امکانات زیربنایی و رفاهی برونی
15 - اهمیت اقتصادی برونی
16 - عامل اصلی رفاه برونی
17 - صادرات گاز و نفت
18 - درآمد سرانه این کشور
19 - وضعیت کشاورزی برونی
20 - وضعیت دامپروری برونی
21 - کارخانه‌های این منطقه
22 - ذخایر معدنی برونی
23 - واحد پول برونی
24 - تقسیمات اداری
25 - نوع حکومت
26 - پیشینه برونی
26.1 - قدمت
26.2 - گرایش به اسلام
26.3 - بنیانگذار برونی
26.4 - امپراطوری برونی
26.5 - حمایت انگلیس از برونی
26.6 - عدم کشمکش‌های مذهبی
26.7 - دموکراسی در برونی
26.8 - گسترش رفاه اجتماعی
26.9 - استقلال برونی
27 - فهرست منابع
28 - پانویس
29 - منبع
موقعیت جغرافیایی برونی
این سرزمین به صورت محصور در مالزی شرقی (صباح و سراواک) در ساحل شمال غربی بورنئو, بین خلیج برونئی و بَرَم پوینت واقع شده و از شمال به دریای چین جنوبی و از مغرب و مشرق به ایالت سراواک محدود است.
جمعیت برونی
جمعیت برونی طبق آمار 1375 ش/ 1996 در حدود 000, 300 تن بوده است.
نام محلی آن
نام محلی آن نگارابرونئی دارالسلام بود که اکنون به برونئی دارالسّلام تغییر یافته است.
مساحت و پوشش منطقه
برونی سرزمین کوهستانی با مساحتی بالغ بر 770, 5 کیلومتر مربع است که در حدود 75% خاک آن را جنگل‌های استوایی می‌پوشاند. جلگه باریک ساحلی آن به طول نود کیلومتر در امتداد کرانه ماسه‌ای مرجانی قرار دارد.
پایتخت برونی
پایتخت برونی, بندر سری بگاون است که از 1349 ش/ 1970 به افتخار سلطان وقت, از برونی به این عنوان تغییر نام یافته است. پایتخت, در ضمن, مهم‌‌ترین بندر کشور (با جمعیت 070, 55 تن در 1364 ش/ 1985) نیز محسوب می‌شود که بر روی تپه ماهوره‌ای کم ارتفاع در امتداد رود برونی, به فاصله پانزده کیلومتری شهر بندری موآرا, واقع شده است.
بلندترین قله آن
بلندترین قله برونی پاگون پریک به ارتفاع 850, 1متر است.
تقسیم‌بندی برونی
ناحیه سراواک, سلطان نشین برونی را به دو قسمت برونگان شرقی و غربی تقسیم کرده است.
برونگان غربی
قسمت برونگان غربی برونی شامل دره‌های رودخانه‌ای بلایت, توتونگ و برونی به طول دویست کیلومتر است که با جهت جنوبی ـ شمالی به دریای چین جنوبی می‌ریزند. این نواحی عمدتاً کوهستانی, به ارتفاع بیش از پانصد متر بالاتر از سطح دریاست.
برونگان شرقی
قسمت برونگان شرقی شامل حوضه رودخانه تَمبورَنگ است که از مناطق کوهستانی جنگلی سرچشمه می‌گیرد و به سمت دریای چین جریان می‌یابد.
وضعیت آب و هوایی برونی
برونی به سبب واقع شدن در منطقه استوایی (در 274 کیلومتری خط استوا) و داشتن 160 کیلومتر خط ساحلی با دریای چین, دارای آب و هوای استوایی است و دمای آن در سراسر سال بین 24 تا 30 درجه سانتیگراد نوسان دارد و ازین‌رو یکنواخت محسوب می‌شود. میزان رطوبت نسبی هوای آن بالا (حدود 82% در سراسر سال) و میانگین بارندگی سالانه‌اش بین 250 سانتی‌متر (در امتداد ساحل) و 320 الی 500 سانتی‌متر (در قسمت‌های داخلی کشور) متغیر است. در برونی همواره نسیم ملایمی می‌وزد که تا حدی به اعتدال گرما در مناطق ساحلی کمک می‌کند وضع ناهمواری‌ها و آب و هوای استوایی و اثرات آن بر میزان اندکْ وسعتِ اراضی کشاورزی, نوع محصولات, قلّت جمعیت و پراکندگی آن در کشور کاملاً مشهود است.
دلیل رشد جمعیت این منطقه
جمعیت شهر برونی از 600, 4 تن (در 1329 ش/ 1950) به حدود 000, 300 تن (در 1375 ش/ 1996) رسیده است؛ و این رشد فزاینده حاصل بالا بودن میزان زاد و ولد و پایین بودن تعداد مرگ و میر است؛ به طوری که میانگین سالانه رشد جمعیت در دهه 1980 (1359 ـ 1369 ش) به 9ر2% و تراکم جمعیت به 52 تن در هر کیلومتر مربع (1375 ش/ 1996) رسید. حدود 63% جمعیت کشور در پایتخت, بنادر و مراکز و پیرامون حوزه‌های نفتی متمرکز است.
مذهب برونی
مذهب رسمی کشور, اسلام است و بزرگترین گروه قومی برونی مالایایی‌اند که 70% جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و اغلب مذهب شافعی دارند. 17% اهالی برونی چینی پیرو آیین بودا, کنفسیوس و مسیحی, و بقیه (تامیلی) های اقلیت و گروه‌های کوچک اقوام اولیه بومی‌اند, مانند (دایاکهای) معتقد به جاندار بودن اشیا که روزگاری به شکارچیان آدم مشهور بودند؛ و 2% نیز هندی در این سرزمین زندگی می‌کنند.
زبان مردم برونی
زبان اصلی مردم برونی مالایایی است و زبان‌های انگلیسی و چینی نیز در آن‌جا رواج دارد؛ انگلیسی معمولاً به عنوان زبان بازرگانی به کار می‌رود. افزون بر این, به تعدادی گویش‌های بومی نیز سخن می‌گویند.
مناطق دیدنی و معروف برونی
شهر برونی (پایتخت), علاوه بر دانشگاه دارالسلام (تأسیس 1364 ش/ 1985) و کاخ سلطان, دارای موزه و چند مرکز فرهنگی دیگر است. مسجد اعظم عمرعلی سیف الدین (بنا: 1333ـ1337 ش) در این شهر, از زیباترین و ظریفترین آثار معماری اسلامی جنوب شرقی آسیا شمرده می‌شود.
کمپونک آیر, بخشی از برونی
شهر قدیمی ـ تاریخی کمپونک آیر, بخشی از شهر برونی است که تا 1327/1910, بر روی پایه‌های چوبی در آب‌های ساحلی ساخته شده بود و از این تاریخ به بعد محله‌ها در خشکی ساخته شد, به طوری که جمعیت شهر تا 1328/1911 به حدود 000, 10 تن رسید. شهر در جنگ جهانی دوم آسیب فراوانی دید ولی بعدها بازسازی شد و گسترش یافت.
امکانات زیربنایی و رفاهی برونی
شهر برونی به کلیه تأسیسات زیربنایی رفاهی, مانند راه, برق, آب, فاضلاب و تلفن, مجهز است و از 1336 ش /1957 ایستگاه فرستنده رادیو و از 1354 ش /1975 فرستنده تلویزیونی دارد. پیشرفته ترین فرودگاه آسیای جنوب شرقی در 1353 ش /1974, در این شهر احداث شده و از 1354 ش/ 1975 شرکت هواپیمایی برونی تأسیس گردیده است که با کشورهای آسیای جنوب شرقی استرالیا و بسیاری از نقاط اروپا ارتباط هوایی دارد. در برونی چند خط کشتیرانی نیز دایر است که ارتباط آن‌جا را با منطقه و جنوب شرقی آسیا برقرار می‌سازد..
اهمیت اقتصادی برونی
با کشف حوزه‌های نفتی سریا در 1308 ش/ 1929, برونی اهمیت اقتصادی ویژه‌ای یافت و پس از جنگ جهانی دوم, بر اثر کشف شدن حوزه‌های نفت و گاز و اجرای طرحهای گسترده استخراج نفت, رشد فزاینده آن آغاز گردید.
عامل اصلی رفاه برونی
عامل اصلی رفاه برونئی, تولید نفت است که از 000, 707 تن در 1317 ش/ 1938 به بیش از 8ر5 میلیون تن در 1336 ش/ 1957 و به بیش از 7ر7 میلیون تن نفت خام در 1367 ش/ 1988 افزایش یافته که در پالایشگاه لوتنگ ایالت سراواک مالزی پالایش می‌شود. استخراج و تولید گاز نیز روی به افزایش دارد چنان‌که در 1366 ش/ 1987, به بیش از هشت میلیون متر مکعب رسیده بود.
صادرات گاز و نفت
بیشتر نفت و گاز در فلات قاره ساحلی استخراج و به ژاپن صادر می‌شود. از 1352 ش/ 1973 در لوموت, بزرگترین کارخانه گاز مایع جهان ایجاد شده است که محصول آن به ژاپن صادر می‌شود. بیش از ده درصد کارکنان برونی به صنعت نفت اشتغال دارند و قسمت اعظم درآمد دولت از صدور نفت حاصل می‌شود, به طوری که 98% کل صادرات برونی را (در 1357 ش/ 1978) نفت تشکیل می‌داد. صادرات نفت که سابقاً از لوتنگ د