بخشی از متن پاورپوینت کشور هند :
هند
هند با مساحتی بیش از سه میلیون و یکصد هزار کیلومتر مربع برابر با یک میلیون و دویست مایل مربع (بدون احتساب کشمیر تحت کنترل هند), یکی از بزرگترین کشورهای جهان و یکی از پر تنوعترین کشورهای جهان نیز هست. غیر از زبانهای هندی و انگلیسی شانزده زبان دیگر هم در آن کشور صحبت میشود. هندوئیسم, اسلام, مسیحیت, آئین سیک, بودائیسم و جینیسم از جمله مذاهب رایج در هند است.
هر چند اکثریت جمعیت هند را هندو مسلکها تشکیل میدهند, اما این کشور با برخورداری از جمعیت مسلمان میلیون نفری پس از اندونزی, به عنوان دومین کشور بزرگ مسلمان نشین دنیا شناخته میشود. بسیاری از مسلمانان هند, به موقعیتهای بالایی در جامعه و در عرصه حکومتی رسیدهاند؛ به عنوان مثال, رئیس جمهور سابق هند, یک دانشمند مسلمان بود.
فهرست مندرجات
1 - مشخصات کلی2 - موقعیت سرزمینی
3 - جمعیت
4 - اقتصاد هند
5 - کشاورزی
6 - تقسیمات کشوری
7 - ایالتهای هند
8 - سیاست
9 - نظام قضائی
10 - زبان
11 - زبان فارسی در هند
12 - ادیان
13 - ورود اسلام به هند
14 - موقعیت مسلمانان هند
15 - استقلال هند و جدایی پاکستان
16 - رسانهها
17 - روابط ایران و هند
18 - پانویس
19 - منبع
مشخصات کلی
نام هند ( (aidnI مشتق شده از واژه (ایندوس) ( (sudnI در زبان فارسی باستان است که به جای واژه سانسکریت (سیندو) ( (uhdniS به کار میرفته و نام محلی رودخانهای بوده است. همچنین واژه (هندوستان) که به عنوان نام کامل این سرزمین در اغلب کشورها از جمله خود هند رواج دارد, به معنی (سرزمین هندوها) و واژهای فارسی است. هند در تاریخ 15 اوت 1947 و درست یک روز پس از استقلال پاکستان (از بریتانیای کبیر) استقلال یافته است. قانون اساسی این کشور نیز در تاریخ 26 نوامبر 1949 تصویب شد.
موقعیت سرزمینی
هند با مساحتی بیش از سه میلیون و یکصد هزار کیلومتر مربع برابر با یک میلیون و دویست مایل مربع (بدون احتساب کشمیر تحت کنترل هند), یکی از بزرگترین کشورهای جهان و یکی از پر تنوعترین کشورهای جهان نیز هست. غیر از زبانهای هندی و انگلیسی شانزده زبان دیگر هم در آن کشور صحبت میشود. هندوئیسم, اسلام, مسیحیت, آئین سیک, بودائیسم و جینیسم از جمله مذاهب رایج در هند است.
گستره هند, بخش اعظم جنوب آسیا و شبه قاره هند را به خود اختصاص داده است. این کشور با پاکستان, بنگلادش, نپال, بوتان, چین و برمه هم مرز است. جغرافیای هند به طور کلی به سه بخش تقسیم میشود: فلات بلند هیمالیا, جلگه گنگ و شبه جزیره جنوب هند که مناطق مختلف کوهستانی, دره رودخانهای, کویر, دشت و جنگل را در بر میگیرد. پائینترین سطح هند, در اقیانوس هند, با ارتفاع صفر و بلندترین نقطه این کشور, قله کانچنجنگا, با ارتفاع متر در هیمالیا قرار دارد که سومین قله مرتفع جهان است.
جمعیت
هند دومین کشور پرجمعیت دنیا است و قریب به یک ششم جمعیت جهان را در خود جای داده است. رشد جمعیت این کشور,/ درصد است. تنوع نژادی, فرهنگی, زبانی و مذهبی, این کشور را به چشم اندازی شگرف از همزیستی مسالمت آمیز میان اعتقادات گوناگون تبدیل کرده است.
نژاد مردم هند, شامل: 72 درصد هند و آریائی, 25 درصد دراویدی و 3 درصد نژاد زرد است که این نژادها بر اساس شرایط مکانی, فرهنگی و دینی نیز دارای تقسیمات خاص خود هستند. 8/ 84 درصد مردم هند باسواد هستند که این آمار در مردان 3/ 75 و در زنان 7/ 53 درصد میباشد.
اقتصاد هند
اقتصاد هند, اقتصادی متنوع است و کشاورزی, صنایع دستی, نساجی, صنعت و گستره وسیعی از خدمات را در بر میگیرد. اگر چه هنوز دو سوم نیروی کار هند, درآمد خود را به طور مستقیم یا غیر مستقیم از بخش کشاورزی به دست میآورند, نقش بخش خدمات در اقتصاد هند اهمیت روز افزونی به خود گرفته است. آغاز عصر دیجیتال و خیل فراوان جمعیت تحصیلکرده و مسلط به زبان انگلیسی در هند, به تدریج اقتصاد این کشور را برای آن دسته از شرکتهای بین المللی که خدمات به مشتریان و پشتیبانی فنی خود را برونسپاری میکنند, به یک مقصد مهم تبدیل کرده است. هند یکی از مهمترین صادرکنندگان نیروی کار متخصص در زمینههای خدمات مالی و نرم افزاری و مهندسی نرم افزار است.
هند عمدتا در طی دوران استقلال خود, رویکردی سوسیالیستی نسبت به اقتصاد در پیش گرفته و بر مشارکت بخش خصوصی, بازرگانی خارجی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی نظارتهای دولتی سختگیرانهای اعمال میکرد. با این حال در اوایل دهه نود, هند با در پیش گرفتن رویکرد اصلاحات اقتصادی و کاهش کنترل دولت بر تجارت و سرمایه گذاری خارجی, به تدریج بازار خود را باز کرد. خصوصی سازی صنایع دولتی و آزاد کردن برخی بخشها به نفع بخش خصوصی و خارجی, در میان بحث و جدلهای سیاسی به کندی پیش رفته است.
اقتصاد هند چهارمین اقتصاد بزرگ جهان است. هند با رشد اقتصادی متوسط بالاتر از درصد طی سه سال گذشته به یک قدرت اقتصادی تبدیل شده است. این میزان رشد نزدیک به رشد اقتصادی کشور همسایه آن چین است. بر اساس میزان قدرت خرید, اقتصاد هند اکنون چهارمین اقتصاد بزرگ جهان به شمار میآید. میلیونها تن هنور در فقر شدید زندگی میکنند و در آمد سرانه دلار آمریکا برابر با پوند در سال است. مشکلات زیربنایی نیز در هند ادامه دارد. تولید ناخالص داخلی این کشور 3/ 906 میلیارد دلار است که از این لحاظ دارای رتبه چهارم در دنیا میباشد.
اگرچه هنوز بیش از 4 درصد جمعیت هند کمتر از یک دلار در روز درآمد دارند (رتبه دنیا) و حدود 0 درصد مردم با کمتر از دو دلار در روز زندگی میکنند (رتبه دنیا) و بیش از میلیون نفر در زیر خط فقر زندگی میکنند, اما پیشرفتهای اقتصادی عظیم این کشور در چند سال اخیر رشد اقتصادی هند را به رقم 8 درصد رسانده و کارشناسان پیش بینی میکنند, در سالهای آینده هند به رشد اقتصادی 0 درصد در سال نیز نائل شود. همچنین تحلیل گران اقتصادی پیش بینی میکنند هند تا سال میلادی, پس از آمریکا و چین سومین کشور صنعتی جهان باشد و درآمد سرانه کشور به دلار, یعنی دو برابر میزان فعلی برسد.
کشاورزی
هند پس از چین دومین کشور دنیا از نظر ارزش تولیدات کشاورزی است. ارزش محصولات کشاورزی این کشور در سال, بیش از میلیارد دلار برآورد شده است. هند با تولید میلیون تن چای بزرگترین تولیدکننده چای دنیا و چهارمین صادر کننده این محصول پس از کنیا, سریلانکا و چین است. کشت اصلی هند مانند دیگر کشورهای شرق آسیا برنج است واین کشور پس از چین دومین تولید کننده برنج دنیاست. فائو در سال, میزان تولید برنج هند را میلیون تن برآورد کرده بود. هند همچنین رتبه اول دنیا در تولید موز, ارزن, کنف و بادام زمینی و رتبه دوم در تولید ذرت, نیشکر و شاهدانه را داراست.
وجود میلیون راس گاو در هند این کشور را اولین مسکن این حیوان در دنیا ساخته است. اگرچه دین هندو خوردن گوشت گاو را قدغن کرده و اکثر مسلمانان این کشور هم از خوردن گوشت خودداری میکنند, اما از شیر آنها استفاده میشود.
تقسیمات کشوری
پاورپوینت کشور هندوستان شامل 28 ایالت و 7 ناحیه به هم پیوسته است.
ایالتهای هند
آندرا پرادش, آروناچال پرادش, آسام, بیهار, چاتیسگر, گوآ, گجرات, هاریانا, هیماچال پرادش, جامو و کشمیر, جارکاند, کارناتاکا, کرالا, مادایا پرادش, ماهاراشترا, مانی پور, مگالایا, میزورام, ناگالند, اوریسا, پنجاب, راجستان, سیکیم, تامیل نادو, تریپورا, اوتار پرادش, اوتارانچال و بنگال غربی.
سیاست
حکومت هند را بزرگترین دموکراسی جهان مینامند. استقلال هند (که در آن هنگام پاکستان, بنگلادش و نپال را هم در بر میگرفت), اوت (مرداد) اعلام شد. جواهر لعل نهرو که پاندیت (معلم) خوانده میشد و یکی از بزرگترین رهبران جنبش استقلال هند از کنگره ملی هند بود, به عنوان اولین نخست وزیر هند انتخاب شد.
قانون اساسی هند در سال به تصویب رسید, از ژانویه به اجرا درآمد و از آن هنگام تاکنون بدون تغییر اساسی با موفقیت اجرا شده است. این قانون به دولتهای ایالتی اختیارات گستردهای اعطا کرده است. در نظام سیاسی هند نخست وزیر بالاترین مقام اجرایی کشور است و رئیس جمهور مقامی تشریفاتی است که معمولا از میان چهرههای دارای محبوبیت گسترده در سراسر کشور انتخاب میشود.
حزبی که اکثریت آرا را در انتخابات به دست آورد, نخست وزیر را تعیین میکند و با احزاب ائتلافی, هیات دولت را تشکیل میدهد. رئیس جمهور از جمعبندی آرا نمایندگان مجالس مرکزی و ایالتی, از میان کاندیداهای احزاب تعیین میگردد. کمیسیون انتخابات این کشور یک نهاد مستقل دولتی است که اختیار کامل در تشخیص شرایط برگزاری و نظارت کامل بر برگزاری انتخابات را دارد. حداقل سن قانونی رای دهندگان 18 سال است.
قوه مقننه هند در برگیرنده دو مجلس با نامهای لوک سابا (مجلس عوام) و راجیا سابا (مجلس سنا) ست. نمایندگان راجیا سابا نفرند که تن را رئیس جمهور بر میگزیند و بقیه را نمایندگان مجالس ایالتی. سناتورها باید در زمینه ادبیات, (علم), هنر و مسائل اجتماعی متخصص باشند. همچنین ریاست جلسات این مجلس با معاون رئیس جمهور است. لوک سابا نماینده دارد که تن با رای مستقیم شهروندان و تن از فرمانداری کل انتخاب میشوند, نفر را نیز رئیس جمهور از میان بریتانیاییهای هندی تبار بر میگزیند. نخست وزیر از سوی حزب حاکم لوک سابا معرفی میشود.
اولین انتخابات سراسری هند در برگزارشد, از آن زمان تا سال حزب کنگره پیوسته بیش از 3 درصد کرسیهای لوک سابا را در اختیار داشت, اما پس از آن احزاب دیگر به ویژه حزب ناسیونالیست بهاراتیا جاناتا و احزاب ایالتی رشد چشمگیری را در محبوبیت خود شاهد بودند.
تنها یک بار وقفهای در روند دمکراسی این کشور ایجاد شد, آن هم در اواخر دهه, که درگیریهای داخلی منجر به اعلام حالت فوق العاده از سوی ایندیرا گاندی و در نهایت سرنگونی دولت وی توسط ارتش شد. گفتنی است یکی از مهمترین عوامل نارضایتی از ایندیرا گاندی برنامههای او برای ترویج تنظیم خانواده به منظور کاهش رشد سرسام آور جمعیت بود.
نظام قضائی
هند به تبعیت از حقوق انگلستان از سیستم حقوق عرفی ( (wal nommoC پیروی میکند. تشکیلات قضائی این کشور نیز با وجود پذیرش فدرالیسم در قانون اساسی بسیار منسجم است و تمایل زیادی به یک پارچگی دارد. سلسله مراتب دادگاهها دراین کشور به این صورت است:
دیوان عالی ( (aidnI fo truoC emerpuS؛
دادگاه عالی ایالتی ( (truoC hgiH ehT؛
دادگاه تابع ( (truoc etanidrobuS؛
دادگاههای تابع دارای شعب کیفری و حقوقی میباشند و در سطح شهرها فعالیت میکنند. البته در روستاها خانههای انصاف (پنجایات) نیز وجود دارد که معتمدین محلی به حل اختلاف از طریق کدخدامنشی مبادرت میکنند.
دیوان عالی هند از یک رئیس و قاضی عضو تشکیل میشود که توسط رئیس جمهور پس از مشورت با رئیس دیوان و وزرای کابینه انتخاب میشوند, رئیس دیوان نیز از سوی رئیس جمهور با مشورت قضات دیوان ودادگاههای عالی ایالتی تعیین میشود. دیوان عالی این کشور از لحاظ گستردگی اختیارات در موقعیت کم نظیری قرار دارد, این دیوان نقش نگهبان قانون اساسی را ایفا میکند و توان لغو قوانین مجلس فدرال و مجالس ایالتی را داراست و در موارد اختلاف میان دولت فدرال و دولتهای ایالتی, رای دیوان حرف آخر را میزند. این دیوان همچون مجلس لردان انگلیس بالاترین مرجع پژوهش در کشور است و در مواردی که حکم اعدام صادر شده, استیناف از دیوان به شکل یک حق پذیرفته شده است.
علاوه بر این, قوه قضائیه از قوه مقننه کاملا مستقل است, حقوق و مزایای قضات و مخارج نظام قضائی از ردیف بودجه مجزائی تامین میشود که مستلزم رای گیری در پارلمان نیست, مجلس حتی از بحث درباره اختیارات و تصمیمات قضات دیوان عالی و دادگاههای عالی ممنوع است مگر زمانی که پیشنهاد برکناری قاضی توسط رئیس جمهور مطرح شود و مجلس با دو سوم آرا آن را تصویب کند.
زبان
آمار رسمی دولت, 114 زبان را در سراسر هند معرفی میکند که 22 زبان دارای جمعیت بالای یک میلیون نفر است. 216 گویش محلی نیز دارای جمعیت بیش از ده هزار نفر میباشند. حدودا به 850 گویش و لهجه و زبان نیز روزانه مکالمه میشود. بر اساس منابع دولتی بیش از 1600 زبان و لهجه در هند وجود دارد. زبان رسمی ایالت دهلی به ترتیب انگلیسی, اردو و هندی است. در قانون اساسی هند علاوه بر زبان هندی (از شاخه زبانهای هند و ایرانی) که زبان رسمی سراسر کشور اعلام شده است, زبان دیگر: اردو, آسامی, انگلیسی, اوریا, بنگالی, بودو, پنجابی, تالوگو, تامیل, دوگری, سانتالی, سانسکریت, سندی, گجراتی, کنرائی, کنکانی, کشمیری, کوکانی, مالایالم, مانی پوری, مراتی و نپالی نیز به رسمیت شناخته شدهاند. این زبانها به دو شاخه دراویدی (4 درصد), که بیشتر در جنوب تکلم میشوند و هند و اروپایی (4 درصد) تقسیم میشوند. همچنین سالیان دراز حکومت استعماری بریتانیا بر شبه قاره موجب شده انگلیسی زبان دوم بسیاری از مردم هند باشد.
زبان فارسی در هند
زبان فارسی هشت قرن پیش وارد هند شد و 700 سال بر تارک اندیشه, روابط, سیاست, اقتصاد و فرهنگ مردم هند حاکمیت داشت. به گونهای که کلیه آثار مهم فرهنگی, مذهبی, سیاسی, ادبی, مکاتبات, اسناد شخصی ودولتی و احکام قضایی هند به زبان فارسی نوشته میشد و مدتهای مدیدی, این سرزمین مهد پرورش شعر و ادب فارسی بود. هم اکنون آثار گران بها و نسخ خطی بسیار ارزنده موجود در هند حکایت از این واقعیت دارد. هنوز فرهنگ دوستان و ادب پروران و اندیشمندان هند در تلاشند تا این گنجینه گران بهای فرهنگی را حفظ و گسترش دهند و همه ساله آثار ارزشمندی توسط استادان علاقه مند, به بازار ادب عرضه میشود. لازم به ذکر است که در سراسر هند بیش از پنجاه بخش زبان فارسی در دانشگاهها و کالجها به فعالیت اشتغال دارند. بیش از یکصد مدرسه و دبیرستان فعالانه به تدریس زبان فارسی میپردازند. در اکثر قریب به اتفاق مدارس سنتی اسلامی, زبان فارسی در متون درسی وجود دارد و همه علما و مدرسین با دیوانهای شعرای بزرگ, خصوصا گلستان سعدی, آشنا و مانوس هستند.
زبان فارسی از آن رو که قرنها زبان رسمی سلاطین گورکانی در هند بود, علاوه بر تکلم توسط اقلیت پارسی هند تاثیر قابل ملاحظهای بر زبانه